كشور كهن مصر، از حدود هشت هزار سال قبل، مسكوني و از 6500 سال پيش، داراي حكومت مركزي بوده است. بيست سال پس از ظهور اسلام، اين كشور توسط مسلمانان فتح شد. در سال 969م فاطميان، مصر را تصرف كردند و به تدريج اين كشور، مركز خلفاي فاطمي شد. سلسله فاطميان در سال 1172م به دست ايوبيان سرنگون شد. در اوايل قرن شانزدهم، عثماني‏ها بر مصر مسلط شدند. در سال 1805م پس از آن كه قواي مشترك عثماني و انگليس، مصر را از اشغالِ چند ماهه ناپلئون خارج ساختند، حكم‏راني اين كشور به محمدعلي پاشا سپرده شد كه وي و جانشينانش تحت عنوان خديوْ، حكومت مستقل مصر را در اختيار داشتند. بي‏كفايتي خديوهاي مصر در اواخر قرن نوزدهم باعث نفوذ روز افزون انگليس در مصر شد تا اين كه دولت انگليس در پي شورش مردم، در بندر اسكندريه مصر، نيرو پياده كرد. در اوايل جنگ جهاني اول، انگليس، مصر را تحت الحمايه خود اعلام كرد. ادامه مبارزه مردم مصر به ويژه پس از جنگ، باعث شد تا انگليس در 28 فوريه سال 1922، استقلال مصر را به رسميت بشناسد. مصر كشوري است در شمال شرقي افريقا و ساحل جنوب شرقي درياي مديترانه، با مساحت 997/739 كيلومتر مربع و بيش از 68 ميليون نفر جمعيت كه اكثريت قريب به اتفاق آنها مليت عربي داشته و به زبان عربي صحبت مي‏كنند. دين رسمي مردم اين كشور اسلام و پايتخت آن شهر قاهره است. از شهرهاي مهم مصر، اسكندريه، پرت سعيد، منصوره و جيزه قابل ذكرند. پيش‏بيني مي‏شود جمعيت مصر تا سال 2025م بيش از 95 ميليون نفر گردد. واحد پول مصر، ليره است. مصر كه مهد يكي از قديمي‏ترين تمدن‏هاي جهان است. پس از استقلال از انگلستان، در سال 1953م نوع حكومت خود را جمهوري با يك مجلس قانون‏گزاري اعلام نمود. اين كشور داراي دو روز ملي است يكي 23 ژوئيه سال‏روز انقلاب (كودتا) 1952م و ديگري 6 اكتبر، سال‏روز آغاز جنگ چهارم اعراب و اسرائيل در سال 1973م مي‏باشد.